Σεβασμός

Είναι γνωστό ότι όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν σε κάποιο προχωρημένο στάδιο του πολέμου στα Κύθηρα, δεν έκαναν κακό στους ανθρώπους, όπως έκαναν σε πολλά μέρη της Ελλάς, όπου συχνά πυροβολούσαν ολόκληρα χωριά χωρίς λόγο. Δεν είναι όμως τόσο γνωστό το γιατί. Ακολουθούν κάποιοι από τις πιο ενδιαφέρον αιτίες... Κάποια χρονιά λοιπόν του πολέμου, την ημέρα της Αγ.Αικατερίνης, κάποια μικρά καράβια, σχεδόν καϊκια, ξεκίνησαν από τον Πειραιά για την Κρήτη, με συνοδία κάποια μεγαλύτερα πολεμικά καράβια, κ με περιεχόμενο Γερμανούς που κουβαλούσαν πολεμικό υλικό, καθώς κ μερικοί Κρήτες αιχμάλωτοι, ώστε να μην τους πυροβολήσουν τα Αγγλικά υποβρύχια. Καθώς περνούσαν από τα Κύθηρα ένα από τα καϊκια αναγκάστηκε να παραμείνει στον Αυλέμονα για επισκευή. Την επόμενη μέρα κίνησε μόνο του να πάει στην Κρήτη. Ένα Αγγλικό υποβρύχειο το εντόπισε, κ παρόλο που κρατούσε αιχμαλώτους το βύθισε. Τρεις από τους Κρήτες κ τέσσερις πέντε Γερμανοί σώθηκαν... Κ οι Τσιρηγότες τους περιποιήθηκαν εξίσου, "διότι ανεξάρτητα εθνους ήταν κ κείνοι άνθρωποι κ είχαμε χρέος." Έθαψαν τα πτώματα των νεκρών στην άμμο...
Παρόμοια περίπτωση ήταν όταν ένα υδρόπλανο έκανε λανθασμένη προσθαλάσσωση στο Καψάλι, χτύπησε αρκετά σπίτια κ ένας, ο πιλότος, επέζησε. Και πάλι οι Τσιρηγότες τον περιποιήθηκαν...
Στις σκοτεινες λοιπον μέρες της κατοχής αν και συνέβησαν κάποιοι (ελάχιστοι) δωλοφονίες Γερμανών, δεν τιμορηθήκαν σχεδόν ποτέ οι τσιριγότες, εξαιτίας της συμπόνιας που έδειχναν σε ώρες ανάγκης.