Μια νύχτα στους Ολυμπιακούς 2004
Φέτος, όπως μας υπενθυμίζεται καθημερινά, οι Ολυμπιακοί αγώνες γυρίζουν σπίτι, στην πατρίδα τους, την Ελλάδα. Βασισμένοι σ’αυτό το γεγονός, στο τέλος της σχολικής χρονιάς το δημοτικό του Ποταμού Κυθήρων οργάνωσε ένα θέαμα, με την συμμετοχή κ του νηπιαγωγίου, με θέμα τους Ολυμπιακούς... μια παράσταση η οποία ήταν σίγουρα η καλήτερη θεατρική παράσταση που έχει δωθεί ποτέ στο νησί μας!
Η παράσταση οργανώθηκε από μια καταπλικτική νεαρή δασκάλα, η οποία δούλεψε μαζί με τα παιδιά για τρεις μήνες ώστε να μας παρουσιάσει ένα πανέμορφο θέαμα, στο οποίο χρησιμοποίησε κάθε τεχνική παιδικού θεάτρου που έχω δει ποτέ συν κάποιες δικές της! Από που λοιπόν ναρχίσω?
Το σκηνικό αποτελούνταν από την γενική σκηνή του αμφιθεάτρου όπου κοστούμια κ σκηνικά άλλαζαν συνεχώς καθώς κ μια οθόνη όπου ένας προτζέκτορας έδειχνε βίντεο κ εικόνες από αθλήματα κ τελετές των Ολυμπιακών καθόλη την διάρκεια της παράστασης. Αφηγητές υπήρξαν δύο από τα κορίτσια της μεγαλύτερης τάξης, οι οποίες έκαναν εισαγωγές σε κάθε σκηνή κ διάβαζαν κομμάτια ιστορικά κ λογοτεχνικά με θέμα τους αγώνες. Στις πρώτες σκηνές εμφανίστηκαν οι Θεοί του Ολύμπου, οι οποίοι τσακώνονταν μεταξύ τους περί το αν θα στιρίξουν τους αγώνες που οργάνωναν οι Έλληνες προς τιμή τους. Απεικονισμένοι θαυμάσια κ οι Θεοί με κοστούμια καθώς κ με τους διαλόγους τους, διαφώνησαν για αρκετή ώρα, καθώς ο Άρης παρακινούσε σε πόλεμο, ενώ ο Διόνυσσος πηγαινορχόταν προσπαθώντας να κεράσει στους πάντες μια τσιπούρα, επιτέλους ο Δίας τερμάτισε την διαμάχη, συμφωνήθηκε να στιρίξουν τους αγώνες κ ο καθένας πηρε τον δικό του ρόλο για την προετοιμασία. Ακολούθησε το πιο δραματικό κομμάτι θεάτρου που έιχαν ποτέ δει οι θεατές, καθώς μια πσιλόλιγνη κοπέλα στάθηκε εμπρός στο μικρόφωνο κ με κλασσική τραγική φωνή, γεμάτη πάθος, απείγειλε ένα κείμενο που καλούσε μαζί τους λαούς για τους αγώνες. Ύστερα τα πράγματα 3εκίνησαν για τα καλά, κ ακολούθησαν δυο ώρες κ παραπάνω κατα τις οποίες καθήσαμε μαγεμένοι κ παρακολουθήσαμε τις ιερέες να τελούν τελετές, να χορεύουν, να ανάβουν την Ολυμπιακή φλόγα η οποία ύστερα γύιρσε όλον τον κόσμο, κλαδιά ελιάς κ φλόγες χόρεψαν μαζί, κ στο τέλος ένα άσπρο περιστέρι, αναγνωρισμένο σύμβολο ειρήνης, φτερούγισε από τα χέρια των παιδιών κ χάθηκε στο σκοτάδι. Τα παιδιά χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς, παρέλασαν με πινακίδες κ σημαίες των χωρών που έχουν συμμετοχή τους Ολυμπιακούς, κ το νηπιαγωγείο παρέλασε με σημαίες της Ελλας, της Ευρώπης κ των Ολυμπιακών, καθώς όλη η ιστορία κ η παράδοση των αγώνων παρουσιάστηκε μπροστά στους θεατές με λόγια, εικόνες κ τραγούδια. Ακολούθησαν δείγματα των αθλημάτων, παρουσιασμένα με μαύρο θέατρο κ ζωντανές παραστάσεις από ομάδες παιδιών. Έτσι οι Ολυμπιακοί ζωντάνεψαν στο αμφιθέατρο του Ποταμού, αθλητές κ ιερέες Θεοί κ Θεές, όλοι έπαιξαν τον ρόλο τους, κ η παράσταση έκλεισε με τραγούδια πατριοτικά με θέμα τους ολυμπιακούς, τραγουδιασμένα με πολύ συγκίνηση από τα παιδιά, ενώ πλεόν οι θεατές ήταν όλοι δακρυσμένοι κ χαμογελαστοί.
Πολλά δάκρυα έτρεξαν στο τέλος της παράστασης, καθώς οι τρεις μήνες ομαδικής δουλειάς ήρθαν στο τέλος τους, κ όσο για τους θεατές είχαμε μείνει όλοι πλέον με στόμα ανοιχτό κ χέρια κόκκινα από το χειροκρότημα. Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν στο σχολείο του Ποταμού κ ελπίζουμε να ξαναμαγευτούμε έτσι στο μέλον, κ προβλέπουμε πολλά από τα παιδιά σύντομα με μεγάλες θεατρικές καρριέρες. Εάν χάσατε την παράσταση, καλό θα ήταν να προμηθευτείτε ένα DVD της βραδυάς από την τοπική τηλεόραση ή το σχολείο του Ποταμού. Τι όμορφη εισαγωγή στους αγώνες, ίσως κ καλήτερη να βγει η εισαγωγή από ότι ακολουθήσει!
