Τιμή στον Michael Stralek
Πριν κάποιες μέρες ο γνωστός στα Κύθηρα Michael Stralek αυτοκτόνησε στην πατρίδα του στην Γερμανία.
Ο Stralek ερχόταν στα Κύθηρα εδώ κ πολλά χρόνια, κ μαζί του έφερε την τέχνη του, της ζωγραφιές του, τα σκίτσα του, τις μαριονέτες που κατασκεύαζε. Πολλές πίνακές του στολίζουν καφενεία κ εστιατόρια του νησιού, κ σ’αυτά τονίζει τις αποχρώσεις της φύσης του νησιού, τα χρώματα των ελέων, τα χωράφια στο λυκόφως... Σε άλλους πίνακες απεικόνιζε δαίμονες, νεράιδες κ συχνά γυναίκες, ερωμένες παλιές ή πανέμορφα μοντέλα που γνώρισε κατά τις περιοδείες του.
Οι μαριονέτες του όμως σίγουρα αποτελούσαν αποκορύφωση της δουλειάς του, με τα χρωματά τους, τις κινήσεις τους, τα παράξενα κ πανέμορφα χαρακτηριστικά τους, την ζωή που αποκτούσαν στα χέρια του μαέστρο τους. Συχνά, δίνοντας παραστάσεις για τα παιδιά του νησιού, ο μαέστρο αυτός διάλεγε όχι μόνο παραμύθια αλλά κατά κανόνα κ τραγούδια για να αναπαραστήσει. Σε χρόνια περασμένα έδινε εργαστήρια σε όποια παιδιά επιθημούσαν να έρθουν, χωρίς χρέωση, για να διδαχτούν ένα μέρος της τεχνικής του.
Ο Michael λάτρευε το νησί, κ έδινε οτιδήποτε μπορούσε για να προσθέσει στην κουλτούρα των Κυθήρων με την δουλειά κ τις ιδέες του. Βέβαια το ρεπερτόριό του έφτανε πολύ πέρα από τα όρια του νησιού, καθώς είχε δουλέψει με κάποιους από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εποχής του, κ σίγουρα άφησε μια μεγάλη καριέρα για να παραδωθεί στην αγάπη του για το νησί.
Ως άνθρωπος, τουλάχιστον στα χρόνια που τον γνωρίζαμε, ήταν αστραφτερός, δυνατόφωνος κ καυχηματίας και όμως συχνά παράξενα γλυκός ή ρομαντικός, ήταν παθιασμένος κ εύκολα θυμομένος, ένας καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος της σκηνής, κ σίγουρα πολύ εκκεντρικός. Θυμάμαι κάποια μέρα που έκλινε μια συμφωνία περί ενός από τους πίνακες με τον μητροπολίτη του νησιού κ στο μυαλό μου η σκηνή είχε τίτλο: Ο άγιος κ ο αμαρτωλός. Το μαύρο χιούμορ του κ η εκκεντρικότητα, ανεμιγμένα με την αγάπη κ την εκτίμηση που είχε για την τέχνη, την ομορφιά κλεισμένα μέσα στο καβούκι που συχνά ονόμαζε ο ίδιος «ο κωλογερμανός» αποτελούσαν την παράξενη πρωσοπικότητα αυτού του ανθρώπου.
Η τέχνη του ήταν πράγματι αξια επαίνων, κ είναι νομίζω σωστό να τον τιμήσουμε για την καταπλικτική του προσφορά στο νησί κ στην κουλτούρα του, είναι πράγματι μεγάλη έλειψη για τα Κύθηρα, συλλυπητήρια σε όσους βρίσκονταν κοντά του...
