Copyright (0000)

 Extract of Letter from Litsa Stratigou and family that was read at Funeral of Jim Coolentianos

Αγαπημένε μας αδελφέ και θείε Δημήτρη,

Θέλουμε να σου πούμε το στερνό αντίο όλοι εμείς που σε ζήσαμε σ’αγαπήσαμε και χαρήκαμε απλόχερα τον πολύτιμο θησαυρό της καρδιάς σου, την απέραντη καλωσύνη σου που αγκάλιαζε όλους τους ανθρώπους δικούς σου και ξένους.

Θέλω να σ’ευχαριστήσω γιατί ομόρφηνες τα παιδικά μου χρόνια.
Ότι καλό θυμάμαι από τότε ήταν τα Χριστοφοριάνικα, η στοργή του παππού και της γιαγιάς, και η δική σου αγάπη που αγκάλιαζε και προστάτευε την μανούλα μου στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, τους πικρούς εκείνους καιρούς που η πατρίδα μας ανήμπορη έδιωχνε τα παιδιά της, τότε που και συ ταξίδεψες μακριά μας.
Ο πρώτος μεγάλος πόνος της μικρής μου ακόμα ζωής ήταν αυτός ο μισεμός που τον έζησα σε όλο του το μέγεθος μέσα από το βουβό παράπονο που κουβαλούσαν οι γονείς σου μέχρι που έφυγαν από τη ζωή γιατί στερήθηκαν όλους εσάς, τα παιδιά τους.

Σ’ευχαριστώ θείε μου για την αγάπη σου σε όλους μας, για τη καλή και όμορφη ζωή που έζησε κοντά σου η Ζαχαρούλα μας το κορίτσι που μεγαλώσαμε μαζί και αγαπήσαμε τόσο πολύ η μια την άλλη, και όταν έγινε σύντροφος σου την αγάπησα διπλά γιατί ήξερα πόσο άξιζε να σταθεί δίπλα σου.

Σ’ευχαριστώ για τα δύο υπέροχα παιδιά σου που πλούτησαν την οικογένειά μας, και έχουν όλα τα πολύτιμα στοιχεία της δικής σου καρδιάς.
Γι’αυτό και συ θα ζεις πάντα μέσα από αυτά τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Θα πορεύεσαι στο χρόνο μέσα από κείνα και θα είσαι πάντα παρών για όλους εμάς που σ’αγαπήσαμε και μας αγάπησες.

Τον τελευταίο μας χαιρετισμό σου στέλνουμε θείε μου ή πολύ πικραμένη μου μανούλα που είχε την ατυχία να ζήσει και ν’ακούσει τον δικό σου χαμό, η αδελφή μου η Μαλιώ, οι οικογένειες μας, εγώ που πονάω τόσο αυτή την ώρα και μαζί με εμάς όλη η Ελλάδα που τόσο αγάπησες.